strikapridepose paul poelstra bea gay pride rotterdam

strikapridepose paul poelstra bea gay pride rotterdam

De jaarlijkse Canal Parade, het hoogtepunt van de Amsterdam Gay Pride, zit er weer op. Het laatste weekend van het 9-daagse evenement was weer één groot feest. Met dank aan al die duizenden hetero’s die er waren! 

Er waren dit jaar maar liefst 80 boten die aandacht gaven aan alle subgroepen binnen de gayscene. Troste werkgevers gunnen hun homosexuele medewerkers een uitbundige versie van het bedrijfsuitje. En ook de serieuze belangengroeperingen weten hun belangrijke boodschap in een feestelijk tintje te gieten. Sommige bedrijven gebruiken de botenparade voor een commerciële boodschap waarvan nou niet echt duidelijk is of die iets te maken heeft met de gay-community. Maar het mag de pret allemaal niet drukken. In dat opzicht valt het te hopen dat de aanstaande Rotterdam Pride in een paar jaar tijd kan uitgroeien tot een dergelijk evenement!

Zoals de hetero’s die nog nooit naar de Canal Parade zijn geweest altijd klagen over de naakt dansende homo’s, zo zijn er ook kritische geluiden te horen onder de homobezoekers. Zo zouden niet alle boten even uitbundig zijn, maar met zo’n lange stoet en verschillende budgetten lijkt me dat niet meer dan normaal. Wel bleek dit jaar dat het gebrek aan een goede geluidsinstallatie de sfeer kan drukken: je ziet wel mensen dansen, maar je weet niet waarop. En daardoor raakt het publiek ook wat verward.

‘Al die hetero’s’

Een opvallende opmerking die ik veel voorbij hoorde komen op de feestpleinen, was dat er zoveel hetero’s waren. En inderdaad, het stikte van de hetero’s tijdens de Amsterdam Gay Pride. Godzijdank! Stel je voor dat er alleen maar homo’s langs de grachten staan; dat zou een saai feestje worden. Tijdens Maspalomas Pride werkt dat, maar de Prinsengracht is toch net ietsje te lang voor een gay-only feestje. Bovendien: wie moet er dan naar wie kijken? De provincialen naar de stadshomo’s of de Amsterdammers naar exotisch materiaal uit de buitengebieden? Dat gaat niet werken. De meeste bezoekers komen namelijk niet voor de homo’s, maar voor het carnavaleske sfeertje eromheen. De Canal Parade is een varende variant van de Toppers, met als opvallend hoogtepunt de boot van de Rotterdamse gaykroeg De Regenboog, die iedereen lied meezingen met ‘ ik heb zo wawawawaanzinnig gedroomd’!

Zelf sta ik meestal op een feestelijke boot aan de zijkant, weg van het gepeupel. Maar dit jaar stond ik weer eens tússen het gepeupel: provinciale vrouwen met koperspoelingen en heteromannen die hun gezicht heel moeilijk uit de plooi kregen. Het was een fantastische ervaring! De bewondering voor zoveel uitbundigheid en de gezellige sfeer; die vind je niet in een voetbalstadion. Kirrend werd elke BN-er op de foto gezet en zoenende stelletjes konden steevast rekenen op een aanmoediging: ‘wat een leuk stel zijn jullie, zoveel liefde, fijn hoor!’

Ik raakte ontroerd door zoveel positiviteit. Zeker met mijn buitenlandse geliefde naast me, die zich niet kan voorstellen dat in zijn geboortestreek in Italië zoveel enthousiasme zou zijn voor de LGBT-community. We zijn een raar volkje hier, met de groeipijnen van een multiculturele samenleving. Maar tegelijkertijd zag ik zoveel liefdevolle mensen, die hier inderdaad waren om homo’s te kijken. Dat is niet vervelend, dat is exact waarvoor de pride bedoeld is. Je toont je eigen trots en daar komen nieuwsgierigen op af, om te kijken of ze daar iets mee kunnen. Hoe meer hetero’s, hoe meer vreugd. Laten we hopen dat Rotterdam Pride daar ook wat mee doet. (Overigens mogen de coke-snuivende droeftoeters gewoon op het Rembrandtplein blijven, dat houdt het lekker overzichtelijk!)

Canalparade-2014-Paul-Poelstra-gay pride rotterdam pride

paul poelstra strikeapridepose laura

 Pics by Paul Poelstra for Strikeapridepose