Al jaren ligt er in een laatje in mijn kamer mijn allerlaatste brief. Een laatste teken van leven aan mijn dierbaren, om te laten weten wat ik graag wil. En wie er wel en niet bij de crematie moeten zijn. Het is niet de leukste brief. Maar als oh-zo-hippe dertiger met een versplinterde vriendenkring, zouden mijn ouders anders nooit kunnen achterhalen wie ze moeten bereiken. Ik heb de brief uit het laatje gehaald, want nu is het de tijd ervoor. Ik vond namelijk een digitale manier om alles simpel vast te leggen.
Facebook, de stille getuige van onze mooiste momenten, introduceerde onlangs de ‘erfgenaam’. Daarmee blijft alles ongewijzigd op je account, maar wordt er een einddatum aan je bestaan toegevoegd. Best aardig natuurlijk, maar liever laat ik mijn nabestaanden zelf bepalen of ze het prettig vinden om na mijn overlijden mijn foto’s nog tegen te komen in advertenties van Facebook.
Het alternatief: de beveiligde digitale brief
Het zette me wel weer aan het denken over mijn brief. Ik heb hem jaren geleden geschreven, toen ik voor het eerst in mijn eentje ging backpacken. Op de envelop staan de contactgegevens van mijn ouders, zodat de vriend-die-de-plantjes-doet ze kan bereiken. En andersom hebben mijn ouders zijn gegevens, voor als het Ministerie van Buitenlandse Zaken belt met een nare mededeling. In de brief staan persoonlijke noten voor mijn dierbaren en wat praktische zaken, zoals nummers die bij de uitvaart mogen klinken. Het klinkt allemaal wat morbide, maar sinds MH17 weet heel Nederland hoe snel het ineens voorbij kan zijn.
Omdat de brief toe is aan een update, ben ik op zoek gegaan naar een alternatief. En wat blijkt: er is een geweldig alternatief. Voor zover je daar in deze context lyrisch over mag zijn, natuurlijk. Het alternatief heet Epiloque. Het is een digitale kluis waarin je je laatste wensen en praktische zaken regelt. Zoals wie voor goudvis Blubje moet zorgen en wie alle albums van Madonna krijgt, maar ook wie er wel of niet mogen komen op je begrafenis en welk nummer ze absoluut als uitsmijter moeten draaien.
Dood.. en dan?
Het werkt allemaal super simpel en je kunt zoveel of zo weinig invullen als je zelf wilt. Een paar praktische vragen helpen je op weg. Voor alle zaken die officieel via de notaris moeten gaan, kunnen ze ook de link leggen met de juiste notaris. Vervolgens wijs je een sleuteldrager aan, die pas toegang krijgt als je bent overleden. Zodra je bent overleden kan de sleuteldrager, jouw digitale erfgenaam, toegang krijgen tot het afgeschermde gedeelte van de site. Dat is zo goed beveiligd dat zelfs bij Epiloque niemand kan meekijken met jouw wensen en ook alleen de mensen voor wie ze zijn bedoeld je persoonlijke berichten kunnen lezen. Toch fijn om zo toch nog iets aan iemand te laten weten, als dat nodig is.
Mijn brief is nu in digitale vorm helemaal up-to-date en ik kan weer met een gerust hart op reis.
Ik denk dat veel mensen, inclusief ikzelf, er niet zo diep over nagedacht hebben. Maar wel goed om hier eens bij stil te staan. Geen leuk onderwerp, maar je maakt het voor nabestaanden wel makkelijker om een afscheid te regelen zoals jij het graag had gewild…
Wat een fijne reactie. Dankjewel Linda! En inderdaad, een keertje stilstaan bij dit onderwerp kan nooit kwaad.
Oef. Heftig onderwerp. Ik heb ooit wel een wilsverklaring geschreven, maar dat is ook alweer jaren terug.. Goed dat je het even aanhaalt! Wist je dat je zoiets ook hebt voor al je wachtwoorden? Die kun je in een database op laten slaan en dan vervolgens het masterwachtwoord in je wilsverklaring (of brief) zetten!
Die wachtwoorden kun je hier ook kwijt idd! Heel handig. ..vooral ook voor reisbloggers…
Bedankt voor het delen van je verhaal en de link naar Epiloque. We hopen dat iedereen, jong en oud, zich meer bewust wordt van de mogelijkheden om online je wensen vast te leggen. En vergeet niet een allerlaatst bericht voor je nabestaanden via secret messages!