Het is de lange hete zomer van 2022 als is ik voor het eerst The Boots in Antwerpen binnenstap. De gay fetisj en cruise club heeft A Hard Night op het programma staan; een avond speciaal voor festisj wear. Nou heb ik nog niet echt een specifieke fetisj bij mezelf kunnen ontdekken, maar omdat ik een maanden later naar Folsom in Berlijn ga, heb ik wel alvast een leren harnas gekocht. Met mijn legerkisten aan en een jockstrap onder mijn zwarte jeans voel ik me mans genoeg om voor het eerst in mijn leven naar een echte fetisj club te gaan. Het wordt een avond om nooit te vergeten. En die blijkt te smaken naar meer.
In mijn studententijd woonde ik naast homoclub Vagevuur, spottend gevestigd in de straat Hemelrijken. Mannen parkeerden voor de deur van mijn studentenhuis en kleedden zich om in leer, om vervolgens de club in te gaan, waar ik geen stap durfde binnenzetten. Pas toen de club verhuisde en een studievriend anti-kraak in het buurpand ging wonen zag ik de binnenkant, waar kooien, open douches, zwart geschilderde muren en een soort van bad waren achtergebleven. Het fascineerde me, maar ik kreeg er nog geen warme gevoelens van.
Tegen het einde van mijn studie bezocht ik alsnog de echte club, op de nieuwe locatie. Ik zag er vooral oude vadsige mannen, die als zombies door het donkere doolhof dwaalden. Ik stuitte op klein dik mannetje van rond de 60, die elektroden aan zijn eigen pik had bevestigd en elke keer als hij zichzelf een stroomstootje toediende, gniffelde hij als Repelsteeltje. Het was zo’n afknapper dat ik decennialang geen behoefte had om me in deze scene te begeven.
De grote ommekeer kwam eigenlijk toen ik PrEP ontdekte en ik naar Sitges ging. De cruising-gedeeltes van cruiseclub Bukkake en bar XXL bleek ik enorm opwindend te vinden. En terug in Nederland was ik benieuwd naar de cruisebars, zoals the Moods in Rotterdam en The Eagle, Dirty Dicks en The Web in Amsterdam. Maar ook naar de wereld van leer, rubber, latex, sportswear en uniformen.
Mijn aanname was, dat als ik een al een fetisj zou hebben, ik die nu toch wel zou hebben ontdekt. Maar was dat wel zo? De welbekende pandemie duwde helaas mijn net ontdekte nieuwsgierigheid weer terug in de kast.
Opwarmertje voor Folsom Europe
Fast forward naar 2022. Na 2 jaar corona-maatregelen was ik mijn ontdekkingstocht naar de fetisj-scene een beetje vergeten. Totdat een vriend ondergoed bestelde bij een online shop en hij een flyer voor Folsom Europe bij het pakket trof. Hij was nieuwsgierig en op zijn vraag of ik misschien meewilde, antwoordde ik klakkeloos ja.
Na het zien van wat video’s over Folsom kreeg ik een beetje spijt. Het zag er allemaal nogal heftig uit en hoewel ik best nieuwsgierig ben, vroeg ik me af of dit misschien niet té heftig zo worden. Maar omdat ik u al ‘ja’ had gezegd, kocht ik een leren harnas bij Rob en een wristband, die ook als portemonnee kon dienen. De keuze voor leer was vooral pragmatisch: natuurlijk materiaal lijkt me fijner op mijn huid. De strakke polsband en het harnas gaven echter wel gelijk een spannend gevoel.
Het werd een zomer vol gay prides en toen ik de agenda zag voor Antwerp Pride, ontdekte ik A Hard Night op het programma. Ik bedacht me dat dit een uitgelezen kans was om te ontdekken of ik een bepaalde fetisj heb. Zo nee, dan kon ik alsnog mijn tripje naar Berlijn cancelen.
The Boots – Antwerpen
Nu sta ik hier voor de deur van de cruising club. Vanwege de geblindeerde ramen ziet het pand er aan de buitenkant vooral donker uit. Dat valt op in deze gewone woonwijk!
Ik denk terug aan mijn eigen studententijd en voel me nu een van die ‘mannen-die-een-festisj-club-bezoeken’. Ik verwacht een stoere, norse begroeting en een soort van rollenspel, maar niets blijkt minder waar. Het is een gezellige informele bedoening.
The Boots Antwerpen is officieel een private club en daarom wordt er een lidmaatschapskaart aangemaakt en na betaling mag ik het stalen entreehek door. In de garderobe ontdoe ik me van mijn ‘buitenkleding’ en krijg met grappen en grollen een korte uitleg van wat er te beleven is.
De sfeer in The Boots
Vanaf dat moment is mijn bezoek aan de club één grote ontdekking. Ik ga de eerste trap op richting de bar. Het is bloedheet op deze zomeravond en airco ontbreekt hier. Ik begin mijn avond dus maar met een drankje om de sfeer op me te laten inwerken.
De muziek is welbekende clubmuziek, maar niet loeihard. Je kunt elkaar in de bar prima verstaan. De mannen die hier rondlopen vallen me alleszins mee. Er zijn geen jonge glitterhomo’s met klepperende waaiers, maar goed, dat is ook niet de setting hiervoor.
Wat me wel opvalt, is dat het aantal drugsgebruikende homo’s lijkt mee te vallen. Nou wil je ook niet in een donker doolhof van een stalen trap mieteren, maar de hele setting lijkt hier eigenlijk een stuk relaxter en tegelijkertijd veel opwindender, dan op die zogenaamd ‘geile feestjes’.
Er wordt gepraat, gedanst, geflirt en gecruised, maar geen hysterische taferelen. Het voelt allemaal erg macho en mannelijk. Het is een vibe waar ik wel lekker op ga.
Op zoek naar m’n fetisj
Na mijn eerste colaatje ga ik op verkenning. Het pand telt meerdere verdiepingen en op elke verdieping lijkt een andere sfeer te hangen. De ene keer exhibistionistisch, dan weer intiem. Het pad waarin over andere gepist kan worden valt voor mij in de sleazy categorie en de darkroom-gedeeltes zijn ook echt donkerder dan schemer.
In de krochten van het pand zijn kooien, slings, onderzoeksstoelen, banken en wat al niet meer. Op deze avond zijn alle fetisjen welkom en ik zie heerlijke mannen in leer en rubber. De neoprene puppies hebben ook combi’s aan van latex, rubber en neopreen. Er zijn mannen in jeans en sporty types. Eigenlijk is er van elk genre wel iets en dat geeft me volop gelegenheid om te checken wat mij nou het meeste aanspreekt.
Niet veel later ontmoet ik een stel, dat vaker naar dit soort feestjes en clubs gaat. Ze vertellen me dat ze, net als ik niet drinken en geen drugs gebruiken. Uiteindelijk trek ik de hele avond met ze op en leer ik meer over hun kinks, wat voor verschillende subscenes er zijn en hoe ze hun relatie levendig houden, zonder jaloers te worden.
Consent, oftewel instemming
Wat me opvalt aan deze setting, is dat alles heel erg respectvol is. Nee is nee. En alles draait om wederzijds respect en vertrouwen. Op sommige plekken gaat het er wild en heftig aan toe, maar ook daar lijkt iedereen helemaal in z’n element. Goed, dit is niet de plek voor een romantische date, maar het is ook weer niet de ranzige orgie met vadsige mannen die ik mijn hoofd had voorgesteld.
Als ik later die nacht terugga naar mijn hotel, ben ik heel wat ervaringen rijker. En ik moet bekennen, dat het me alleszins meeviel. Sterker nog: ik kijk nu al uit naar mijn volgende keer naar een dergelijke club.
Als ik de volgende ochtend wakker word en in de spiegel kijk, zie ik guitige ogen en een gelukzalige grijns. Op naar nieuwe avonturen!
Bekijk hier de video van Recon over The Boots Antwerpen:
The Boots in Vunzige Verhalen
Tom Jacobs schrijft #VunzigeVerhalen. The Boots is het decor in Vunzige Verhaal #20. Schrijf je in voor de updates om per verhaal het wachtwoord te ontvangen.
