Eén van de mooiste trips die ik ooit heb gemaakt, is die door Bolivia. Backpackend door dit straatarme Zuid-Amerikaanse land ontdekte ik prachtige natuur en kreeg ik de kans om te vechten tegen een dinosaurus. Aanrader dus: op naar Salar de Uyuni!

Ik ging naar Zuid-Amerika met Argentinië en Brazilië als hoofdbestemming. Maar de zoutvlaktes van Bolivia waren een goede 3e reden, dacht ik. Maar uiteindelijk bleek dat hét hoogtepunt van mijn drie maanden backpacken door Zuid-Amerika. Alleen die gekke hyper-toeristische foto’s waarbij mensen op de foto gaan met rare voorwerpen, zou ik nooit maken. Dat nam ik me stellig voor. En weer trok ik aan het kortste eind. Natuurlijk deed ik dat wel!

Rondreizen door Bolivia is in alle opzichten fantastisch. De natuur is er namelijk schitterend, de steden afwisselend en de (culturele) historie verrijkend. Bolivia is daarentegen straatarm. Maar president Morales doet zijn uiterste best om de mensen op te beuren. Zo weigert hij mee te doen aan het kapitalisme, omdat op die manier het land altijd een ontwikkelingsland zal blijven. McDonalds werd het land uit gezet en er wordt vol ingezet op natuurbehoud, ecotoerisme en het geluksgevoel van de bevolking (de zogenaamde happiness-index). Om de verwende westerse toeristen wel enigszins tegemoet te komen, zijn binnenlandse vluchten voordelig en hebben alle vliegvelden gratis WiFi.

Dat comfort moest ik wel even missen toen ik naar Salar de Uyuni ging. Tijdens deze populaire meerdaagse trip over de uitgestrekte zoutmeren moesten we het namelijk stellen zonder stroom om je telefoon (of camera!) op te laden, zonder WiFi en ook zonder verwarming in het slaaphonk. En dat terwijl het gerust 10 graden vriest ‘s nachts. Gelukkig was onze chauffeur een streber en bereikten we als eerste een hotel waar de zonneboiler en aggregaat het nog deden toen we gingen douchen. Maar de groepen na ons hadden minder geluk. (Wijze les: word vrienden met je chauffeur en geef ‘m tip.) 

Ingevroren flamingo’s en kauwen op coca-bladeren

Of je nu vanuit Chili naar Uyuni gaat of andersom, de hoogte van de zoutvlaktes laat je niet ongemoeid. Niet in de laatste plaats door de kou. Hoewel de zon overdag alles snel laat opwarmen, is het ‘s nachts ijzingwekkend koud en vriezen de flamingo’s vast terwijl ze staand slapen in het water. De volgende ochtend vliegen ze pas weg als het ijs is gesmolten en ze hun poten weer vrij kunnen bewegen. Maar ook voor mensen zorgt de hoogte en het temperatuurverschil voor ongemakjes. Mijn blaas leek na elke slok drinken gevuld met een liter vocht en ik piste me een ongeluk. Nooit heb ik zo vaak geplast als in Bolivia. Sommige mensen hebben last van hoogteziekte, maar zelf heb ik stug gekauwd op coca-bladeren en daarmee leek ik er een stuk minder last van te hebben. Oh, en als je weleens iets leest over aankleden in laagjes: doen! Dik ingepakt de dag beginnen, overdag steeds meer lagen in de auto laten liggen en als de avond valt zul je van gekkigheid niet weten hoe snel je ze weer moet aantrekken. Een muts en handschoenen behoren in elk geval tot de standaarduitrusting.

Op de foto met dino’s en bananen. Lees verder ->

pagina 1 van 2

Eten met je jas aan en muts op. Ja, zelfs binnen in het koud

Meer foto’s ->