Op reis maak ik de gekste dingen mee. Eerder al, schreef ik over het geilste land ter wereld. Daarin kwam Argentinië als goede tweede uit de bus. Argentijnse mannen brengen m’n hoofd en hart op hol. Zo verloor ik m’n hart in Buenos Aires aan een veelbelovend acteur, met wie het zoenen leek op zweven door de kosmos. Eenmaal weer geland en een paar honderd kilometer verderop beleefde ik een spannende middag in een love-motel. De vonken spatten er vanaf en ik vroeg me af waarom we dit soort motels niet in Nederland hebben. Al was het maar voor de spanning. Maar tijdens een busreis van 8 uur zag ik dat het niet alleen goddelijke viriele mannen waren, die hier de reputatie van Latino’s hooghouden.
Ook busreizen in Zuid-Amerika zijn allesbehalve vervelend. De stoelen zijn ruim en liggen vaak beter dan business class in een vliegtuig. Ook de service is prima: eten en drinken aan boord zijn inbegrepen, inclusief vriendelijke bediening. Terwijl ik ergens door het noorden van Argentinië reed, lag ik half slapend te kijken naar het landschap dat zich aan me voorbij trok. Bovenin de dubbeldekker had ik prachtig uitzicht op de omgeving en de weg. Ik dommelde weg en droomde over oude liefdes en nieuwe bestemmingen. Na een tijdje werd ik wakker en zag ik dat we een vrachtwagen inhaalden. De chauffeur van de bus had waarschijnlijk geen enkel vermoeden van wat zich in de vrachtwagen afspeelde, maar ik had vanuit mijn luie stoel perfect zicht op de dikke besnorde vrachtwagenchauffeur. Rechts van zijn stuur stond een laptop met daarop een film die nogal vleeskleurig leek. Twee meisjes waren druk bezig elkaar te likken op plekken die ik nooit van zo dichtbij heb gezien. Terwijl hij met zijn linkerhand het stuur losjes in de hand hield, ging zijn rechterhand in staccato heen en weer. Langzaam gleden we voorbij de vrachtwagen. Ik hoopte nog dat ik droomde, maar nee. De man groette me toen zijn blik de mijne kruiste. Blijkbaar was hij dit wel gewend en ongegeneerd ging hij verder waarmee hij bezig was. Nog een uur of 3 te gaan en iIk kon de slaap niet meer vatten…
