quote---tact-is-the-ability-liveliketom

In Nederland zeggen we onomwonden wat we denken en vinden ook dat we daar recht toe hebben. We zijn zelfs een beetje (of misschien zelfs wel heel erg) trots als buitenlanders ons omschrijven als ‘bot’. Terwijl we heel wat kunnen leren van tact.

Op vakantie in het buitenland kan ik me weleens irriteren als mensen niet eerlijk zeggen wat ze vinden. Het is bijvoorbeeld gruwelijk irritant als ik ergens in -pak ‘m beet- Azië de weg vraag en van hot naar her wordt gestuurd, omdat mensen niet eerlijk durven zeggen dat ze de weg ook niet weten. En ik heb al talloze malen gefrustreerd achter Grindr zitten vloeken, omdat willekeurige Amerikaanse homo’s me niet durfde te zeggen dat ze me niks vonden. ‘Zeg dan gewoon dat je me niks vindt, in plaats van er met kutsmoesjes omheen te draaien’ was meestal één van de zinnen in mijn tirades tegen het onschuldige beeldschermpje. In onze ogen is het namelijk erger om tactvol een hint te geven, dan botweg je mening te geven. De Hollandse aanpak lijkt al snel de enige juiste manier. Toch valt er een wereld te winnen als we wat meer tact in de vingers krijgen.

Zeggen wat je denkt

Het moeilijkste van tact, is dat we het idee hebben dat we moeten liegen om eerlijk te zijn. We geven liever rechttoe-rechtaan feedback en door die kortstondige pijn van eerlijkheid denken we oprecht behulpzaam te zijn voor de ontvanger van de kritiek. Maar feitelijk gooien we alleen onze eigen mening op tafel, zonder ook maar een minuut rekening te houden met de gevoelens van de ander. En voor Nederlanders onderling is dat ook geen probleem: we kennen de code en dat maakt dat het voor ons werkt. In het buitenland gooi je met je eerlijkheid echter meer deuren dicht, dan dat er mensen zijn die met open armen je ongezouten  mening ontvangen.

Ontdek de uitdaging van tact

Voor ons voelt positieve feedback als liegen. Terwijl je met de juiste bewoordingen exact kunt zeggen wat je wilt, zonder de ander te kwetsen. Zeker als je op reis bent heeft het namelijk geen enkele zin om mensen tegen je in het harnas te jagen. Voor je het weet beland je in een taxi die kilometers omrijdt, lijken hostels altijd vol te zitten of krijg je de slechtste kamer omdat je je even liet gaan.

Hoe geef je positieve feedback zonder te liegen?

Inmiddels heb ik door mijn studie, mijn werk als regisseur en vooral als reiziger ontdekt hoe je positieve feedback kunt geven zonder te liegen. (Ik geef toe: het eerste jaar op de Toneelacademie heb ik fel geprotesteerd tegen die jaren ’70 aanpak, maar ik was om toen ik zag hoe hard mijn spelers gingen werken na een dosis positieve feedback.) Sterker nog: het is voor mij inmiddels een uitdaging geworden om tact toe te passen in de meest lastige situaties. Daardoor worden zelfs de meest frustrerende omstandigheden een spannend spel. Mijn 3 beste trucs heb ik op een rijtje gezet, dus lees vooral verder.