Een jaar geleden stopte ik met drinken. Vrij abrupt en eigenlijk had ik niet eens de intentie om zo lang te stoppen. Maar na een paar weken alcoholvrij leven, schoof ik mijn eigen deadline om weer te gaan drinken op. Dat had vooral te maken met de positieve effecten van het niet-drinken: dieper slapen, helderder van geest zijn en me fitter voelen. Na verloop van tijd merkte ik dat ik ook wat kilo’s kwijtraakte en dat mijn humeur stabieler en vrolijker werd. De grootste uitdaging bleek uiteindelijk te liggen op het sociale vlak.

Drinken is zo ingeburgerd dat ik op vrijwel elk feestje of borrel moest uitleggen waarom ik niet meer drink. In het begin interpreteerde ik dat als pure interesse. Maar al snel kwam ik erachter dat het vooral ook een zelftest was: mensen checkten of er argumenten waren die ze zelf ook konden gebruiken om te stoppen met alcohol.

De belangrijkste sociale verandering die ik heb ervaren, is dat ik tegenwoordig naar huis ga wanneer ík wil. Met een paar drankjes op, is het makkelijk om er ‘nog eentje dan’ te doen. Ik ben ook veel gevoeliger voor de gezelligheid van dronkenschap. Broodnuchter merk ik dat ik op een bepaald moment moe ben en zie ik beter dat het feest over het hoogtepunt heen is. Langer blijven gaat het feest niet leuker maken en omdat ‘meer drinken’ dan ook niet helpt, verdwijn ik gewoon.

Irish Goodbye

Dat is ook nieuw trouwens: voorheen zei ik iedereen gedag als ik wegging. Inmiddels weet ik dat mensen vaak al zo aangeschoten of dronken zijn, dat ze echt niet meer weten of je om 11 of 2 uur wegging. Dus doe ik een ‘Irish goodbye’ en knijp ik ertussenuit. Ik lig dus uren vroeger op bed dan voorheen en ook dat zorgt ervoor dat ik me dubbel zo fit voel de volgende ochtend.

Overigens is het niet zo dat dingen minder gezellig zijn als je niet drinkt. De lollige roes van aangeschoten zijn, is grotendeels een sociaal verschijnsel en daar ga je makkelijk in mee als je niet drinkt. Ja inderdaad: je kunt aangeschoten zijn zonder te drinken. Tijdens het kerstfeest van werk ging ik aangeschoten naar huis, maar nog voordat ik de trein instapte was ik alweer nuchter. 

Hoe mijn seksleven veranderde

De grootste verandering is toch echter mijn seksleven. Door te stoppen met drinken, ontdekte ik dat ik een vrij ongezonde houding had ten opzichte van seks. Zoals ook in de vorige blogpost ook al beschreven, had ik een houding van ‘waarom rukken als je ook gezogen kan worden?’.

Dat is misschien een absurde gedachte, maar met zoveel apps is het als inwoner van een wereldstad vrij makkelijk om seks te bestellen, zoals je boodschappen doet bij een Gorillas of Getir.

En jarenlang was dat mijn gewoonte geworden: met een licht roesje van de alcohol ‘bestelde’ ik seks. Lekker emotieloos, puur de fysieke lust bevredigen. Soms meerdere keren op een dag. Niet dat ik de hele dag dronk, maar bij de minste aandrang gelijk maar even een date regelen, was wel echt een gewoonte geworden. Misschien zelfs een verslaving.

Soms had ik seks met mannen die ik niet zou zien staan in een kroeg. Als zo iemand dan voor mijn deur stond, dan won de lust (en de macht der gewoonte) het van het beschonken verstand. En hoewel ik wel een soort van opgewonden was, werden de erecties toch ook minder spectaculair. 

Betere erecties, broodnuchter naar Folsom Europe

Toen ik stopte met drinken, ontdekte ik dus dat ik een nieuw patroon moest aanleren. Want ineens zag ik heel helder wie er voor mijn deur zou komen en besloot ik steeds vaker dan maar niemand te laten komen. 

Mijn erecties werden na een paar weken beter. Misschien ook omdat ik eindelijk weer seks had als ik er écht zin in had. 

Ik ging ook broodnuchter voor de eerste keer naar Folsom Europe (in Berlijn). En ik moet bekennen dat ik het vele malen opwindender vond dan wanneer ik dronken was geweest. Compleet nuchter naar dergelijke events gaan, voelt veel meer als een stout sprookjesboek, dan onder invloed alles maar heel normaal te vinden. 

Nu, een jaar nadat ik ben gestopt met alcohol, is mijn seksleven totaal anders dan een jaar geleden. Niet in de laatste plaats omdat ik een vaste partner heb. Net als met uitgaan, doe ik het alleen nog als ik er echt zin in heb. Dat is voor veel mensen misschien een vanzelfsprekendheid, maar voor mij was het de bijzonderste ontdekking van een alcoholvrij bestaan. 

Hoe sta jij tegenover stoppen met alcohol? Of heb je ervaring mee? Laat het weten in de comments, ik ben razend benieuwd!