
Voor veel mensen is het slapen in een dorm (slaapzaal) het ergste dat er is. Ik moet toegeven dat ik zelf ook een paar jaar lang alles heb gedaan om dat te vermijden. Maar soms is er geen ontkomen aan. Hoe val je dan in slaap tussen al die ronkende, zwetende lijven, die ook nog eens later naar bed gaan en veel te vroeg opstaan?
Mijn allereerste dorm-ervaring was in Costa Rica, waar de prijzen voor slaapplaatsen op westers niveau kunnen liggen en waar niet altjd kamer- maar persoonprijzen gelden. Wil je een kamer voor jou alleen, dan betaal je dus al snel het dubbele. Daarom kwam ik in Manuel Antonio terecht in een dorm. Het was gelijk de minst comfortabele die je kunt voorstellen. Dat stond alleen nergens in de reviews die ik er op nasloeg. Het zwembad en de dagelijkse avondfilm waar je al drijvend naar kon kijken, zorgden voor ‘raving reviews’.
BRRRR: Slaapschuur met 120 bedden
Bij aankomst leek het dan ook nog wel koek en ei: slapen in een stapelbed bracht jeugdherinneringen naar boven en er was een flinke locker beschikbaar waarin ik mijn tas kwijt kon. De houten palen en stalen golfplaten die het gebouw vormden, waren in vrolijke kleuren geschilderd. Elk bed had een zacht matras en een muskietennet. Kortom: alles voor een heerlijk authentieke ervaring. En dat werd het!
Per slaapzaal waren er 12 bedden. En die bleken niet allemaal bezet. Dat kwam doordat de grote slaapschuur was onderverdeeld in 10 slaapzalen, die van elkaar werden gescheiden door een flinterdun triplex wandje tot ongeveer een meter boven het bovenste stapelbed. De resterende twee meter tot aan het dak was met een hor afgescheiden. En dat zorgde ervoor dat onder hetzelfde dak tientallen mensen lagen, zonder enige akoestische demping van het geluid. Nu ben ik van nature al een lichte slaper, dus ik had kunnen weten dat dit geen prettige nacht zou worden.
Designdorms en tips
Het in slaap vallen ging gelukkig nog wel: ik had de film afgekeken en daarna nog wat gedronken, waardoor ik als 1 van de laatsten ging slapen. De volgende ochtend bleek echter wie de andere gasten waren in mijn kippenhok-hostel: Costa Ricaanse families! Die vinden het namelijk heerlijk om met meerdere gezinnen tegelijk op vakantie te gaan en hun frequente weekendjes weg houden ze voordelig door met hele families in dorms te gaan slapen. Op zich een charmant idee natuurlijk. ’s Morgens om 6 uur denk ik daar echter anders over. Terwijl de babies zichzelf wakker krijsten, begonnen de moeders het ontbijt klaar te maken in de nabijgelegen keuken. Af en toe liepen ze de slaapbarak binnen om orders uit te delen aan de wat oudere kinderen. Vanzelfsprekend was dat niet op fluisterniveau. Niet echt bevorderlijk voor mijn nachtrust. Het enige echte voordeel is dat na 4 van zulke nachten je moeiteloos door alle herrie heen slaapt. Oververmoeidheid heet dat, geloof ik.
Het was mijn eerste dorm-ervaring en dus niet bepaald de meest positieve. Gelukkig ontdekte ik later dat er veel verschillende dorms zijn. Sommigen zijn comfortabele designkamers, die van alle gemakken zijn voorzien. Andere zijn gewoon een eenvoudige manier om zo veel mogelijk geld te verdienen per vierkante meter en bieden geen enkele toegevoegde waarde. Daarom een paar tips om het slapen in een dorm zo comfortabel mogelijk te maken. Lees verder ->
Veel verhalen van reizigers en hun dorm-ervaring heb ik aan moeten horen. Vooralsnog lijkt het me geen pretje om in een primitief bed te moeten liggen, wetende dat het kussen en beddengoed al minstens 100 keer door vreemden beslapen zijn. Ik neem daarom altijd een ‘slaaptasje’ mee waar ik mijn eigen ‘luxe’ goederen heb, zoals een lekker kussen en bekend beddengoed.
Wow, past dat in je bagage? If so, dan ben ik benieuwd wat voor setje dat is. Moet alles een keer geprobeerd hebben, nietwaar? 😉