De laatste weken krijg ik opvallend veel complimenten. Helaas niet over mijn keurig getrimde baard, m’n nieuwe winterjas of m’n hardloopskills. De app-jes en mailtjes komen voornamelijk van buiten de stadsgrenzen, van mensen die onlangs in Rotterdam waren. Stuk voor stuk zijn deze mensen onder de indruk van het nieuwe Centraal Station, de Rotterdam of de nieuwe fietskelder waar ze hun OV-fiets hadden geleend.
Het grootste en de diepste
Persoonlijk vind ik het nogal raar dat ik complimenten krijgen over mijn directe woonomgeving, want behalve mijn belastinggeld en slapeloze nachten (het leven naast een bouwput gaat niet over één nacht ijs) heb ik weinig bijgedragen aan deze nieuwe hoogtepunten van Rotterdam. Want hoogtepunten zijn het. Zo is De Rotterdam het grootste gebouw van Nederland (160.000 m2). De fonkelnieuwe Kruispleingarage is de diepste van Nederland (20m). De nieuwe fietskelder herbergt ruim 5000 fietsen en is daarmee één van de grootste fietsenstallingen van Europa. En in de stationshal hangt het grootste LED-scherm van Europa. Dat is dus heel wat ‘ste’ voor een stad die diezelfde lettercombinatie niet eens in z’n stadsnaam heeft staan. Zou het compensatiegedrag zijn?
Meer complimenten in aantocht
Nu zelfs de Markthal en 100 HOOG bijna klaar zijn, bekroop me heel even een onrustig gevoel: straks is de stad af en wat dan? Geen geslinger om bouwputten, maar een route die elke dag hetzelfde is. Geen bonkend hart met het oorverdovend geluid van damwanden die worden ingeslagen. Geen veelbelovende artist-impressions die achteraf altijd te mooi waren om waar te zijn. Ik zou er bijna sentimenteel van worden.
Gelukkig was mijn onrustige gevoel snel verdwenen. Het duurt namelijk nog wel even voordat het rustig wordt in Rotterdam. First Rotterdam verrijst aan het Weena, de Gemeente Rotterdam moet nog wat belastinggeld verspillen door een legertje ambtenaren van De Rotterdam naar de WOLK te verhuizen. Koolhaas’ Kaasblok staat er nog lang niet en de Fenixloodsen zijn ook nog niet verrezen.
Voorlopig dus nog genoeg nieuws om naar uit te kijken. En ook genoeg nieuwe redenen om de komende jaren complimenten in ontvangst te nemen. Het zou immers zonde zijn als we in Rotterdam complimenten zouden krijgen over dingen die er al jaren staan. Of over hoe lekker onze baard erbij staat. Dat is meer iets voor een stad die evenveel hoogte als diepgang mist en ‘ste’ al in de naam heeft.
Dit artikel werd eerder in gewijzigde vorm geplaatst op Bogue.nl
