Eten wat de pot schaft

Variatie is de basis van een gezond voedingspatroon. Thuis zit je echter vast in je eetpatroon, mede door je supermarktgewoonten. Je mikt gewoon in je mandje wat je op je weg bij elkaar sprokkelt en voor je het weet heb je een pasta met saus, een wokmaaltijd of aardappel-vlees-groenten op je menu staan. Nou denk ik dat we in Nederland best wel goed bezig zijn voor wat betreft gezonde variatie. Maar je smaakpappillen kunnen ook weleens een opfrisser gebruiken, nietwaar? Op vakantie in het buitenland kun je je in ieder geval laten inspireren om het eens wat anders te doen.
Op het moment dat ik dit schrijf, zit ik in Rio de Janeiro. Eén van de eerste dingen die me hier opvalt, is dat er tussen de middag warm wordt gegeten. Het is heel gebruikelijk om de lunch uitgebreid te doen en ’s avonds een paar pasteitjes weg te happen bijvoorbeeld. Die warme lunch kan bijna overal worden genuttigd: grote restaurants, kleine barretjes waar je aan de bar blijft staan eten en in tal van eethuisjes.

Voor echte opscheppers!

Razend populair is hier het buffet: je gaat met je bord langs een groot aantal gerechten, schept op wat je wilt en betaalt vervolgens voor het gewicht. Grote eters betalen dus flink wat meer en het helpt budgetwijze reizigers juist om tijdens de vakantie aan het figuur te denken. Voor een maaltijd van ongeveer 500 gram betaal je zo’n 20 Braziliaanse Real, ongeveer een tientje. Het grote voordeel van deze buffetten is dat je ook een goed kijkje in de lokale keuken krijgt. Bonen en salades zijn er volop en behalve rijst en aardappelpuree vind je hier ook verschillende soorten aardappelachtigen. Qua vlees en vis zijn er schnitzels, karbonades en gestoomde vis, gepocheerde vis en bakkeljauw op verschillende manieren bereid.

Onvertaald het lekkerst

De pasteitjes bij een verfrissend biertje ’s avonds zijn overigens ook een aanrader. Ze zijn gevuld met verschillende ingrediënten en het blijkt dat de Italiaanse keuken (of daarvan de Braziliaanse interpretatie) gretig aftrek vindt. Omdat mijn Portugees niet veel verder komt dan ‘obrigado’ (dankjewel) en ‘bom dia’ (goedendag) is het lezen van een menukaart nog wat abracadabra. De snelste manier om de taal te leren, is echter door gewoon willekeurig wat te bestellen*. Kaas, spinazie, broccoli etc leer je al snel. Maar ook woorden voor vlees, vis en kip heb je binnen twee dagen onder de knie. En ja, soms krijg je iets voorgeschoteld waar je minder fan van bent. Dan weet je gelijk welke woorden je voortaan kunt overslaan. Tot nu toe is er echter weinig dat me niet smaakt. Mijn motto op reis is dan ook: wat de boer niet kent, moet ‘ie maar eens proeven!

*Update

Inmiddels ben ik in Montevideo, Uruguay. Op weg hier naartoe, heb ik nog een aantal keer besteld wat me gewoon lekker klonk. Zo heb ik voor het eerst van m’n leven kippenhartjes gegeten en die waren razend lekker. Thuis was ik er nooit opgekomen om die te bestellen! In het Spaanstalige Uruguay heb ik ontdekt dat ‘Papas noisette’ geen mix van aardappelen en noten is, maar gewoon gefrituurde aardappelbolletjes. En dat entrecote hier gelijk is aan minimaal 600 gram heerlijk vers gegrild vlees. Ook qua zoetigheid kom ik hier goed aan m’n trekken. Zo is Dulce de Leche een caramelpasta voor op brood. Omdat ik inmiddels de hele Nijmeegse Vierdaagse in 3 drie dagen heb gelopen, vond ik dat ik mezelf ook wel mocht trakteren op een frappucinovariant met Dulce de Leche. Slenteren is namelijk heel gezond en dat moet je wel compenseren met beloningen! Kortom: blijf bestellen wat je niet kent, je krijgt er vast weer nieuwe favorieten bij!