Iedereen die weleens cocktails heeft gelurkt op een tropisch strand, weet hoe fijn het is om weg te dromen bij stemmige muziek. Maar wat zet je op bij een prachtig uitzicht als er geen dj is?
Er waren zomers waarbij geen avond voorbij ging zonder Buena Vista Social Club. Of stranddagen waarbij de zachte beats van Café del Mar langzaam m’n kater wegmasseerden. Als ik op reis ben kan ik eindeloos genieten van zonsondergangen die door een dj van de juiste muziek worden voorzien. Een paar jaar geleden was het nog heel spannend om naar de dj te gaan om te vragen welke muziek hij draaide. De verfrommelde papiertjes met daarop namen van onbekende artiesten vormden al een plakboek an sich. Maar sinds Shazam en Soundhound is de nieuwste vakantiesoundtrack met een druk op de knop vastgelegd.
Toch is -gelukkig- niet overal muziek. In de Maleisische jungle waar ik me op dit moment bevind, zorgt het geluid van de natuur voor een aangename kadans. Daaruit komen soms geluiden die Hardwell nog niet heeft ontdekt. En in een kilometers lange grot hoor ik dingen, die me meer prikkelen dan welke muziek dan ook. Toch heb ik af en toe de behoefte aan een soundtrack bij mijn uitzicht. Rijdend door de rijstvelden van de Cameron Highlands bijvoorbeeld. Of wanneer ik op de veranda van m’n lodge in het groene niets staar, terwijl de wolken langzaam rood kleuren door de ondergaande zon.
Opera in de jungle
Volgende week rond deze tijd heb ik een wandeling door Rotterdam gemaakt met een bijzondere soundtrack van de voorstelling Flyway door de koptelefoons. Het is slechts één van de voorstellingen die ik ga bezoeken tijdens Operadagen Rotterdam. Het vooruitzicht op dit festival inspireerde me om wat extra klassieke muziek en opera te downloaden in m’n Spotify-playlists. En zo kwam het dat ik onlangs op een scootertje door een prachtig landschap reed op de dramatisch aanzwellende aria’s uit Tosca. Het was een vervreemdende combinatie, misschien zelfs wel iets te grotesk. Toch was het ook wel inspirerend: kleuren leken intenser en de hitte vele malen dramatischer. Ik stopte even omdat ik enorm moest wateren. Terwijl ik in dat eindeloze landschap de natuur haar vrije loop liet gaan, genoot ik van een tranentrekkend stukje opera. Ik weet nu al dat deze vakantieherinnering voorbij gaat komen als ik over een dikke week de eigentijdse interpretatie van Tosca ga zien. Dus als je me tijdens die voorstelling mijn ogen ziet sluiten, dan weet je waar ik in gedachten ben: pissend in de vrije natuur op een Maleisisch eiland.
