Vorige week was ik op het reisbloggerscongres TBEX15 in Catalonië. Dat laatste klinkt een stuk chiquer dan Lloret de Mar en dat was ook precies de reden dat de regio flink uitpakte met perstrips en goed eten; Catalonië is namelijk indrukwekkend mooi, maar er kleeft nogal een vervelend imago aan plaatsen als Lloret en Blanes. Maar goed, het ging dus ook om de inhoud en een veelgestelde vraag tijdens het congres was: moet ik nou in mijn moedertaal of in het Engels schrijven? Grappig genoeg werd die vraag meestal beantwoord door native-English bloggers. En die zeiden natuurlijk allemaal: Engels. Maar is dat wel nodig?
Zelf worstel ik ook al een tijdje met de vraag of ik voor LiveLikeTom in het Nederlands of in het Engels wil schrijven. En de consensus op dit moment is dat ik over reizen, kunst & cultuur en (gay) lifestyle in het Nederlands schrijf. Maar als ik over Rotterdam schrijf (met name over Rotterdam als gay destination) dan schrijf ik in het Engels. Jap schrijft trouwens steevast in het Engels, terwijl Aero juist het Nederlands prefereert. Voor marketeers is dat een gruwel: wat is de lijn, wat is de consistentie? Nou ja, heel simpel: ik wil gewoon een blog dat voor mij leuk is om bij te houden. Dat hele formuledenken is leuk, maar ik weet niet of ik er blijer van word.
‘The only Dutch gay travel blogger’
Totdat ik tijdens één van de workshops over gaytravel zag waar mijn kracht ligt. Het segment gay travel wordt namelijk ook weleens aangeduid als LGBT- travel, alsof een gaybar hetzelfde is als een pottenclub. Maar in Nederland wordt juist de term LHBT vaker gebruikt. Wereldwijd zijn er maar weinig LGBT-travelbloggers. En qua LHBT-reisbloggers ben ik zelfs de enige! Er zijn wel magazines en websites die het over LHBT-travel hebben, maar ik ben blijkbaar de enige gay reisblogger van Nederland (of moet ik nou zeggen: the only gay travelblogger in The Netherlands?). Dát is pas een superniche (ter info: alle bloggers zijn op zoek naar hun niche om zich te onderscheiden van de rest en hoewel ik juist bewust de breedte opzoek, blijk ik dus ineens toch een niche te hebben).
Maar ja, marketeers willen graag massa en dus zoveel mogelijk mensen bereiken, in plaats van een kleine groep effectiever te bereiken. Een logica die ik wel snap, maar een groot bereik is niet hetzelfde als een effectief bereik. De wet van de grote cijfers werkt echter gewoon door in de bloggerswereld. Enfin, ik heb besloten dat ik de komende tijd wat vaker Engelstalige versies ga maken van Nederlandse artikelen. Gewoon om te kijken wat het doet. Levert dat meer of minder lezers op? En wat heb ik daar dan aan? Het wordt dus een experiment. En ik ben benieuwd waarnaar jouw voorkeur uitgaat! Daarom allereerst de vraag:
Lees je LiveLikeTom liever in het Nederlands of in het Engels?
Ik houd je op de hoogte van wijzigingen als ze structureel zijn. Ondertussen kun je al wel kiezen of je eens per maand TomPost in het Engels of in het Nederlands wil ontvangen. Meld je nu alvast aan voor een maandelijkse samenvatting van ALLE artikelen!
Nee lekker in het Nederlands
Dat ligt er maar helemaal aan waar jij als blogger denkt waar je doelgroep zit en wie jij wilt bereiken. Zijn je lezers hoofdzakelijk expats of wonen ze buiten Nederland dan in het Engels. Wonen ze in Nederland dan gewoon in het Nederlands schrijven.
Gewoon een stukje marketing-denken.
Lekker Nederlands…. Maar ja, ik ben niet echt je doelgroep ?
Waw, gewoon iemand die in hetzelfde (min of meer) dillema zit. Ik schrijf ook een travelblog met een extra tintje, maar doe dat nu altijd in twee talen. Wat ENORM veel werk is 😉 Ik kan echt niet kiezen en dat is een enorm nadeel voor mijn werk. Ik doe gewoon niet door.
Wat is het ondertussen geworden?
Love,
Stéphanie
Het blijft toch vooral veel NL… uiteindelijk blijft het mijn blog en mijn plezier 😉