In datingland is tegenwoordig gangbaar zoveel mogelijk van je eigen verrassende persoonlijkheid achterwege te laten om eventueel geïnteresseerden af te schrikken met een eisenpakket. Niks geen verrassingen of mysteries die de nieuwsgierigheid kunnen aanwakkeren, maar gewoon ‘lekker duidelijk’ prijsgeven wat je eigenlijk niet in het echte leven durft te zeggen.
Natuurlijk snap ik dat iedereen z’n eigen voorkeuren heeft en dat je niet met jan en alleman het bed in duikt. Alhoewel…. Maar goed, het leven op een datingapp zit wel iets anders in elkaar dan het echte leven.
-> Hoe anders lees je ook in: ‘Straight men using Grindr for the first time‘
Zo is fatsoen bijna een vies woord geworden en lijkt niemand z’n tijd te willen verdoen met gekwebbel terwijl het testosteron door z’n lijf giert. Een beleefd praatje maken en vervolgens zelf beargumenteren waarom je iemand wel of niet leuk vindt, is blijkbaar een onmogelijke taak geworden.
‘No fem, no black, no asian, no fat, no total top, no skinny, no beard’
De laatste tijd verbaas ik me namelijk over de hoeveelheid randvoorwaarden die veel mannenhun datingprofiel zetten.Niet boven de 25, geen total tops, geen Asian, geen toeristen, geen sex.
-> Meer dating-app leed, lees je in ‘geen antwoord, geen interesse‘
Toch betwijfel ik of een 22 jarige blanke versatile gehandicapte aan de bak zou komen bij dit soort type lustzoeker. Maar dat paste natuurlijk niet meer in de beperkte hoeveelheid tekens van de subline. Of blijkbaar valt er naast het glimmende torso weinig interessants over zichzelf te melden.
Ok, ik heb makkelijk praten. Ik krijg per dag hooguit een berichtje of 20 van nieuwe gezichten (of lijven). Dus dat krijg ik nog wel weggewerkt. Maar zelfs al zouden dat er 100 zijn; ik vertik het om een bordje aan mijn virtuele deur te hangen, dat zegt wie er niet welkom is.
Wat zegt jouw profieltekst over jou?
Alsof je bij een kroeg tegen de uitsmijter zegt: ‘Ik ben binnen en wil geen Aziaten en Afrikanen horen of zien.’ Waarom zou je dat doen? Het is toch zonde van die hoeveelheid tekens om ze te verspillen aan verboden en no-go’s.
-> Eén van mijn real-life dating-afknappers heb ik beschreven in ‘monologisch daten, best vermakelijk‘
Tot op de dag van vandaag zijn mijn beste ervaringen ontstaan uit de momenten dat ik ja zei tegen onverwachte avonturen. Het invullen van een profieltekst is een uitdaging om nieuwe ervaringen op te doen en anderen te prikkelen met wie je zelf bent.
Ik daag iedereen die dit leest uit om een profieltekst te schrijven die weer gewoon over zichzelf gaat. Zoals Nina Simone al zong: It’s a new world, it’s a new day. And I’m feeling good. Best een leuke tekst eigenlijk.
mmmm kan niet ontkennen dat ik, wanneer in Azië, ook een drempeltekst opschrijf. Racistisch of verwachtingen managen en tijdbesparen?
Volgens mij heb ik ooit iets leuks aan een chat overgehouden (ja dat kan ook): stukjes schrijven voor een blog 😉
Onthoofde gasten zijn in
Helemaal met je eens, en Davey: er zijn meer interessante manieren om jezelf (en wat je opzoek bent) in een online profiel te verwerken. Lijstjes maken van “Be that” “don’t Be that” zijn echt een turn-off
Welcome in gay land. Land where people want to be accepted but reject others and call their racism
” taste”